12-juni-2012
Vanmorgen kreeg de redactie de volgende email;
nou ja, wat een gedoe zeg vannacht
kijk ook ajb naar spelfouten, want het valt niet mee om op dit toetsenbord te typen..
oh wat een nacht..
Na de spectaculaire ronding vsn noordelijkste merkteken, het offshore platform ‘Hod’, waarbij, rond 1500 LT, CRAZY D, BONGO, VIJAYA en TZIGANE (in volgorde van ronding) vrijwel gelijktijdig ‘de boei’ omgingen, gingen de spinakers omhoog op weg naar de Smith Knoll kardinale boei.
M’n eerste poging om met een uitgeboomde asymetrische dezelfde snelheid te halen mislukte (uiteraard), daarom toch maar de nieuwe, nog nooit gebruikte symmetrische omhoog. Stond er mooi bij.
Wind dwarrelde continue, maar alles bleef mooi staan na trimmen en af en toe bijsturen.
Paar ‘power naps’ gepakt, voelde me fit.
Tegen schemering weer een treintje van 10 min slapen. Bij een korte terugkomst aan dek bleek de spi zich met verbetenheid aan de voorstag had vast geklampt.
Zonder dat ik er wakker van was geworden (!) had ze zich bevallig rond het rvs van de stag geslingerd en was niet van plan los te laten. Een gedachte vlaag van herkenning…. In de laatste Round Britain & Ireland gebeurde hetzelfde door een stuurfout van me, toen lukte het uiteindelijk na uren om haar weer los te krijgen, ten koste van het spinaker doek.
Hoe gaan we het nu doen? In ieder geval niet gaan trekken en sjorren. Meestal gaat de wirwar vanzelf uit elkaar. Behalve nu.
Na een half uur zag ik al onzinnige scenario’s in m’n gedachte van met een klapperende spi op het het grootzeil rechtstreeks naar IJmuiden, of op een langzame deining slingerend schip de mast in..
Enfin, de oplossing was eenvoudig: opnieuw de gijp truc proberen en dat werkte nu. Een tegenovergestelde draaiing zette in en langzaam ontvouwde het gekleurde patroon weer voor me. Volgens mij zonder schade.
Gelukkig nog in de race, maar wel met een dik uur achterstand, en op weg naar Smith Knoll.